وی ادامه داد: در قضیه امامزاده علی ابن باقر (ع) که در کاشان مدفون است اینگونه بود که مردم کاشان خدمت امام باقر (ع) رسیدند و از امام درخواست کردند که برای آشنایی دین و احکام اسلام، فردی را به منطقه کاشان اعزام کنند. امام باقر (ع) فرزندشان، علی ابن باقر (ع) را که مفسر و عالمی وارسته بود همراه آنها به کاشان فرستاد و پس از اینکه ایشان به شهادت رسیدند، مضجع و مزارشان، محل حضور زائران شد.
نوروزپور، حفظ جان و فرار از دست حاکمان سفاک را دلیل دیگری برای مهاجرت امامزادگان به ایران دانست و گفت: زمانی که حضرت اباعبدالله الحسین (ع) به شهادت رسیدند، خیلی از سادات و امامزادگان به سمت ایران حرکت کردند. در زمان حکومت حجاج‌ابن یوسف سقفی که در طول ۲۰ سال حکومت، حدود ۱۲۰ هزار نفر از شیعیان و محبان اهل بیت را گردن زدند، بیشتر سادات و امامزادگان به کشور ایران مهاجرت کردند، چراکه اغلب مردم ایران از شیعیان و محبان اهل‌بیت و پذیرای امامزادگان بودند.
وی افزود: حضور بخش دیگری از امامزادگان، پس از حضور حضرت علی ابن موسی الرضا (ع) به ایران بود. امام رضا (ع) وقتی در ایران مستقر شدند، دو نامه نوشتند. یک نامه برای جمیع خاندان و اصحاب بود و یک نامه اختصاصی برای حضرت فاطمه معصومه (س) نوشتند و از ایشان درخواست کردند به ایران تشریف بیاورند. حکومت علویان در این منطقه زیاد بود و امامزادگان می‌دانستند که مردم این منطقه پذیرای آنها خواهند بود. بیش از ۴۰ هزار امامزاده وارد ایران شدند و این نبوده که ما برای هر کدامشان نیز حرم بسیازیم، بلکه آنهایی که در عمر مبارکشان منشأ اثر بودند صاحب حرم و مزار شدند.
