آداب و رسوم مردم در 27 ماه رمضان+عکس

دوختن کیسه‌ مراد نیز از دیگر مراسم سنتی این ماه بود که در روز 27 ماه رمضان، پارچه‌ای را به مسجد می‌بردند و بین دو نماز ظهر و عصر، پارچه را برش می‌دادند و اعتقاد داشتند، نباید از قیچی استفاده کنند و از چاقو یا تیغ استفاده می‌شد و با نخی که همرنگ پارچه باشد، کیسه‌ای می‌دوختند و بین دو نماز از میان کیسه، نخ سبزی را عبور می‌دادند و انتهای نخ را به چند نخ گره می‌زدند و نخ را از سکه سوراخ داری که فردی حاجت دار داده بود، به سرکیسه می‌بستند.پس از دوخت کیسه، آن را به فرد سفارش دهنده می‌دادند که تا وقتی حاجتش برآورده شود، از آن نگهداری کند و پس از برآورده شدن حاجت، سر کیسه را باز کند و سکه سوراخ‌دار را بیرون آورد و زیر لباس بدوزد، به طوری که دیده نشود و همیشه همراهش باشد.

ذکر گرفتن در مساجد

پخت نان مراد

پخت نان مراد نیز از دیگر رسوم در شب بیست و هفتم ماه رمضان بود که به نان بیست و هفتم معروف است.برای تهیه و پخت این نان که در ابعاد کوچک و شبیه لقمه بود ، باید پول آرد آن را از هفت نفر از اهل سادات یا پنج نفر مومن که نام پنج‌ تن را داشتند تهیه می کردند   و آرد نان را نیز از نانوایی که رو به ‌قبله است می خریدند، آرد را خمیر می کردند و نان می پختند و در میان مردم تقسیم می کردند.
خانواده هایی که مریض داشتند یا فرزندشان خدمت سربازی بود، نان مراد را می پختند. آنها گاهی نان را خشک می کردند و در جیب سرباز و یا فردی که در زندان بود می گذاشتند، سرباز به خانه می آمد و زندانی نیز از بند آزاد می شد.

رسم شكستن گردو

وي با بيان اينكه رسم شكستن گردو هم براي بازگشايي بخت دختران دم بخت برگزار مي شد كه اكنون هم كم و بيش وجود دارد ادامه داد: افرادي كه دختر دم بختي داشتند مفداري ‌گردو تهيه كرده و از پله هاي مسجد جامع بالا مي رفتند ودر هر پله يك عدد گردو را زيرپا مي شكستند و زماني كه به بالاي مسجد رسيدند بر گنبد مسجد دعاي خاصي مي خواندند و هفت دور مي چرخيدند و از پله ها پايين مي‌آمدند در دست دختر دم بخت، قفل و شيريني بود كه وقتي دختر از پله هاي مسجد جامع پايين آمد به اولين نفري كه جوان بود مي رسيد قفل را به وي مي داد تا آن را باز كند و به وي شيريني تعارف مي كرد كه معتقد بودن بخت دختر باز شده و همسر مناسبي پيدا مي كند.

تهيه حلقه مراد

پول تهيه انگشتر را از هفت نفر كه اسامي ائمه را داشتند مي گرفتند و مقداري پول هم خودشان به آن اضافه مي كردند و به زرگر سفارش مي دادند تا انگشتري از جنس طلا يا نقره به اندازه انگشت فرد مريض بسازد و روز 27 ماه رمضان حلقه در دست فرد مي كردند به عبارتي؛ اگر فرد مورد نظر دختر بود حلقه را دستش مي كردند و اگر پسر بود حلقه به گوش راستش آويزان مي كردند.

بردن عروس به مسجد

در کاشان رسم بوده که شب ۲۷ ماه رمضان، تازه‌عروس را به مسجد ببرند و او را در صف اول نماز جماعت جای دهند. پس از خواندن نماز مغرب و عشا، مقداری شیرینی یا خرما بین نمازگزاران تقسیم می‌کردند.

هدیه بردن برای عروس در 27 ماه رمضان

یکی از رسومی که سال‌ها در ایام ماه مبارک رمضان در میان خانواده‌های اصفهانی مرسوم است، هدیه بردن در شب بیست و هفتم ماه مبارک رمضان برای تازه‌ داماد و عروس‌هاست. درگذشته طبق‌های بزرگ آجیل و میوه، شیرینی‌های ماه رمضان از زولبیا، بامیه، پشمک، قطاب و لباس و طلا و غیره برای عروس‌ها برده می‌شد  سال اول خانواده داماد برای عروس هدیه می‌آورند و اما رمضان دوم این وظیفه خانواده عروس است که برای خانواده داماد هدیه ببرند که معمولاً سال دوم دیگر عروس داماد سرزندگی خود رفته‌اند و خانواده عروس هدیه به خانه عروس و داماد می‌آورند.

گرچه ممكن است برخی از این رسوم، به خرافه نزدیكتر باشد اما در هر حال به بخشی از آداب و رسوم مردم تبدیل شده بود  واکنون  نظیر این مراسم ها در بسیاری دیگر از نقاط كشور نیز مرسوم است و مردم رمضان خود را پس از دعا و نیایش، به ذوق برپا داشتن این مراسم ها سپری می كنند.

منبع: رویداد ایران