یاد‌ی از کارخانه نختابی و ریسند‌گی قزوینی
- شناسه خبر: 28432
- تاریخ و زمان ارسال: 27 مهر 1399 ساعت 05:51
- نویسنده: تحریریه بقاع خبر
به گزارش بقاع خبر ؛ ۲۷ مهرماه سال ۱۳۰۸ ﺍﻭﻟﻴﻦ ﻛﺎﺭﺧﺎﻧﻪ ﺭﻳﺴﻨﺪﮔﻲ ﺑﻪ ﻫﻤﺖ ﺣﺎﺝ ﺭﺣﻴﻢ ﺁﻗﺎﻱ ﻗﺰﻭﻳﻨﻲ ﺩﺭ ﻗﺰﻭﻳﻦ افتتاح شد. ﺻﺎﺣﺐ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭﺧﺎﻧﻪ ﮐﻪ ﺳﺎﮐﻦ ﺗﺒﺮﯾﺰ ﺑﻮﺩ، ﺍﺯ ﺑﺎﺯﺭﮔﺎﻧﺎﻥ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﮐﺸﻮﺭ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﺭ ﻣﯽﺭﻓﺖ ﻭ ﺑﺎ ﻋﻼﻗﻪ ﺩﺭ ﮐﺎﺭ ﺍﯾﺠﺎﺩ ﻭﺍﺣﺪﻫﺎی ﺻﻨﻌﺘﯽ ﮐﻮﺷﺶ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ. او از ﺳﺎﻝ ۱۳۰۶ ﺷﻤﺴﯽ، ﺍﻗﺪﺍﻡ ﺑﻪ تاسیس ﯾﮏ ﮐﺎﺭﺧﺎﻧﻪ ﭘﺎﺭﭼﻪ ﺑﺎﻓﯽ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﻗﺰﻭﯾﻦ ﮐﺮﺩ. ﻣﺤﻞ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭﺧﺎﻧﻪ ﺩﺭ ﺷﻤﺎﻝ ﺷﻬﺮ، ﺑﯿﻦ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﻫﺎیﻋﺪﻝ، ﻓﺮﺩﻭﺳﯽ ﻭ ﺧﯿﺎﻡﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺷﺖ. ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭﺧﺎﻧﻪ ﮐﻪ بزرگ‌ترﯾﻦ ﻭﺍﺣﺪ ﺗﻮﻟﯿﺪی ﺩﺭ ﻧﻮﻉ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﻗﺰﻭﯾﻦ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﺎ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ۸ میلیون و ۵۰۰ هزار ﺭﯾﺎﻝ ﺑﺎ ﻭﺍﺭﺩ ﮐﺮﺩﻥ ماشین‌آلاﺕ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﯿﺎﺯ ﺍﺯ ﺁﻟﻤﺎﻥ ﺭﺍﻩ ﺍﻧﺪﺍﺯی ﺷﺪ ۵۲۰ ﻧﻔﺮﻣﺸﻐﻮﻝ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺷﺪﻧﺪ.
۲۷ مهرماه سال ۱۳۰۸ ﺍﻭﻟﻴﻦ ﻛﺎﺭﺧﺎﻧﻪ ﺭﻳﺴﻨﺪﮔﻲ ﺑﻪ ﻫﻤﺖ ﺣﺎﺝ ﺭﺣﻴﻢ ﺁﻗﺎﻱ ﻗﺰﻭﻳﻨﻲ ﺩﺭ ﻗﺰﻭﻳﻦ افتتاح شد. ﺻﺎﺣﺐ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭﺧﺎﻧﻪ ﮐﻪ ﺳﺎﮐﻦ ﺗﺒﺮﯾﺰ ﺑﻮﺩ، ﺍﺯ ﺑﺎﺯﺭﮔﺎﻧﺎﻥ ﻣﻌﺮﻭﻑ ﮐﺸﻮﺭ ﺑﻪ ﺷﻤﺎﺭ ﻣﯽ ﺭﻓﺖ ﻭ ﺑﺎ ﻋﻼﻗﻪ ﺩﺭ ﮐﺎﺭﺍﯾﺠﺎﺩ ﻭﺍﺣﺪﻫﺎی ﺻﻨﻌﺘﯽ ﮐﻮﺷﺶ ﻣﯽ ﮐﺮﺩ.او از ﺳﺎﻝ ۱۳۰۶ ﺷﻤﺴﯽ، ﺍﻗﺪﺍﻡ ﺑﻪ تاسیس ﯾﮏ ﮐﺎﺭﺧﺎﻧﻪ ﭘﺎﺭﭼﻪ ﺑﺎﻓﯽ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﻗﺰﻭﯾﻦ ﮐﺮﺩ. ﻣﺤﻞ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭﺧﺎﻧﻪ ﺩﺭ ﺷﻤﺎﻝ ﺷﻬﺮ، ﺑﯿﻦ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﻫﺎی ﻋﺪﻝ، ﻓﺮﺩﻭﺳﯽ ﻭ ﺧﯿﺎﻡﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺷﺖ. ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭﺧﺎﻧﻪ ﮐﻪ بزرگ‌ترﯾﻦ ﻭﺍﺣﺪ ﺗﻮﻟﯿﺪی ﺩﺭ ﻧﻮﻉ ﺧﻮﺩ ﺩﺭ ﻗﺰﻭﯾﻦ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺑﺎ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ۸ میلیون و ۵۰۰ هزار ﺭﯾﺎﻝ ﺑﺎ ﻭﺍﺭﺩ ﮐﺮﺩﻥ ماشین‌آلاﺕ ﻣﻮﺭﺩ ﻧﯿﺎﺯ ﺍﺯ ﺁﻟﻤﺎﻥ ﺭﺍﻩ ﺍﻧﺪﺍﺯی ﺷﺪ ۵۲۰ ﻧﻔﺮ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺷﺪﻧﺪ.
ﺍﯾﻦ ﮐﺎﺭﺧﺎﻧﻪ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺷﺒﺎﻧﻪﺭﻭﺯ ۲۰۰ ﻫﺰﺍﺭ ﮐﯿﻠﻮﮔﺮﻡ ﻧﺦ ﭘﺸﻤﯽ تولید ﻣﯽ ﮐﺮﺩ. ﺩﺭ ﺑﺨﺶ ﭘﺎﺭﭼﻪ ﺑﺎﻓﯽ ﺁﻥ ﻧﯿﺰ، ۳۵۰ ﻧﻔﺮ ﮐﺎﺭﮔﺮ ﻣﺸﻐﻮﻝ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﮐﻪ ﺳﺎﻟﺎﻧﻪ ۳۰۰ ﻫﺰﺍﺭ ﻣﺘﺮ ﭘﺎﺭﭼﻪ ﭘﺸﻤﯽ ﻭ ﮐﺮﮐﯽ ﻣﯽﺑﺎﻓﺘﻨﺪ. ﺩﺭ ﺍﯾﻦ ﻭﺍﺣﺪﺻﻨﻌﺘﯽ، ﺑﺨﺶﻫﺎی ﺗﺮﺍﺷﮑﺎﺭی، ﺁﻫﻨﮕﺮی، ﻧﺠﺎﺭی ﻭ ﺗﻌﻤﯿﺮﺍﺕ ماشین‌آلاﺕ ﻧﯿﺰ ﻭﺟﻮﺩ ﺩﺍﺷﺖ ﮐﻪ ﻣﺴﻮﻭلیت ﺗﻌﻤﯿﺮ ﻭ ﻧﮕﻬﺪﺍﺭی ﻭ ﺗﺎﻣﯿﻦ ﻧﯿﺎﺯﻫﺎی ﺩﺍﺧﻠﯽ ﮐﺎﺭﺧﺎﻧﻪ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻋﻬﺪﻩ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ. ﮐﺎﺭﺧﺎﻧﻪ ﻧﺨﺘﺎﺑﯽ ﻭ ﭘﺎﺭﭼﻪﺑﺎﻓﯽ ﻗﺰﻭﯾﻨﯽکه ﺍﺯ ﻭﺍﺣﺪﻫﺎی ﺻﻨﻌﺘﯽ ﻣﻌﺘﺒﺮ کشور بود ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺟﻨﮓ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺩﻭﻡ ﻭ ﺍﺷﻐﺎﻝ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﺳﻮﻡ ﺷﻬﺮﯾﻮﺭ ﺳﺎﻝ ۱۳۲۰، ﺑﺎ ﻣﺸﮑﻼﺕ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ؛ ﻧﺒﻮﺩ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪ ﮐﺎﻓﯽ ﺑﺮﺍی ﺟﺎﯾﮕﺰﯾﻨﯽ ماشین‌آلاﺕ ﺟﺪﯾﺪ، ﮐﺎﺭﺷﮑﻨﯽ ﺷﺪﯾﺪﺗﻮﺩﻩﺍیﻫﺎ ﺩﺭﻓﻌﺎﻟﯿﺖ ﮐﺎﺭﺧﺎﻧﻪ ﻭ ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺳﺮﺍﺯﯾﺮ ﺷﺪﻥ ﺗﻮﻟﯿﺪﺍﺕ ﻣﺸﺎﺑﻪ ﺧﺎﺭﺟﯽ ﺑﻪ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﺍﯾﺮﺍﻥ روبه‌رو ﺷﺪ. ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﻭﺿﻌﯿﺖ ﺭﻓﺘﻪ ﺭﻓﺘﻪ ﺍﺯ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭ ﻭ ﺣﺠﻢ ﺗﻮﻟﯿﺪﺍﺕ ﮐﺎﺭﺧﺎﻧﻪ ﮐﺎﺳﺘﻪ ﺷﺪ ﻭ ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۱۳۲۴ ﺗﻌﻄﯿﻞ ﻭﺳﭙﺲﺗﺨﺮﯾﺐ شد.
وقف چاره ساز رفع مشکلات اقتصادی جامعه و جلوگیری از تعطیلی اماکن تولیدی .
وقف، سنتی که در اسلام به خاطر کارکردهایی مثل گسترش عدالت اجتماعی و محرومیت زدایی از جایگاه والایی برخوردار است.در دین مبین اسلام به روش های مختلف برآورده کردن نیازهای جامعه بشریو راه حل های صحیح آن ارائه شده است که این راه ها ضامن و دربردارنده گسترش عدالت و مساوات است که می توان به سنت وقف به عنوان یک اقدام ماندگار برای همه عرصه ها اشاره کرد.
با گسترش وسعت جوامع اسلامی از نظر جمعیت و محدوده جغرافیایی، نیازهای آنان نیز نسبت به گذشته تفاوت بسیاری یافت. در این مقطع در جامعه اسلامی نیاز به منابع اقتصادی بیشتری حس می شدو از این رو وقف در میان مسلمانان از جایگاه والایی برخوردار شد چرا که در پیشبرد شئون زندگی و استحکام پایه‌های گوناگون اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی، و بهداشتی جامعه اسلامی نقش موثر و به سزایی داشت.
اسلام به پیروان خود دستور داده تا با اجرای دستورهای قرآن و شارع مقدس برای محرومیت زدایی از جامعه اسلامی اقدام کنند. یکی از روش های نیکو و سنت های حسنه در این زمینه سنت جاریه وقف است. وقف از دیرباز به شکل های گوناگونی در تاریخ بشر وجود داشته و اسلام آن را در مسیری روشن، منطقی، هدفدار، مترقی و دقیق قرار داده است.
آمار ثبت شده ای برای وقف پیش از انقلاب وجود ندارد ولی بر اساس آمار تا سال ۸۸ میانگین وقف سالانه ۲۰۰ مورد بود که با شفافیت های مالی سازمان اوقاف، در حال حاضر میانگین وقف در سال به ۲هزار و ۵۰۰ موقوفه رسیده است.
امروز بسیاری از مراکز دینی و بیمارستانی کشور موقوفه است که به دلیل اطلاع رسانی نادرست، مردم از وجود آنها بی خبر هستند. هم اکنون ۱۳۳ بیمارستان و یک هزار و ۲۰۰ مرکز درمانی در کشورموقوفه هستند که ۳۳ بیمارستان موقوفه در تهران مشغول خدمات رسانی به مردم می باشند . و ۶ هزار و ۲۰۰ مرکز علمی دانشگاهی در کشور نیز در شمار ابنیه موقوفه است.
هم اکنون ۱۷ هزار مرکز خیریه در کشور فعال است که فعالیت این مراکز مطلوب است و وجه تمایز این خیریه ها با موقوفه‌ها، ماندگاری وقف و تغییر مسیر فعالیت برخی از مراکز خیریه در سال های آتی است.
هم اکنون جای وقف مراکز تولید و اشتغال در موقوفات خالی است که ضمن فراهم نمودن امکان فعالیت بعد مالک و مالکان و ایجاد اشتغال و رفع نیازهای کشور به عنوان صالحات باقیات برای واقفان باقی بماند .
