شهادت حجت‏ الاسلام “فضل‏ اللَّه محلاتی”  و همراهان

به گزارش بقاع خبر؛ حجت‏ الاسلام شیخ فضل‏اللَّه محلاتی در سال ۱۳۰۹ش در محلات به دنیا آمد. پس از تحصیلات مقدماتی، از محضر استادانی همچون آیات عظام: محمدتقی خوانساری، علامه طباطبایی و امام‏ خمینی کسب‏ فیض کرد. حجت الاسلام محلاتی از سال ۱۳۲۶ فعالیت‏های سیاسی و مبارزاتی خود را بر ضد رژیم شاه آغاز کرد و پس از کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ دستگیر و تبعید شد.

وی با آغاز نهضت‏ اسلامی، فعالیت‏های خود را افزایش داد و تا پیروزی انقلاب در این مسیر ثابت قدم بود.

پس از پیروزی انقلاب به نمایندگی از مردم محلات و دلیجان به اولین دوره مجلس شورای اسلامی راه یافت و در همان زمان به عنوان نماینده امام در سپاه پاسداران منصوب گردید.

وی سرانجام در اول اسفند ۱۳۶۴، در حالی که به همراه جمعی از فرماندهان‏نظامی‏جنگ، مسؤولان کشوری و نیز تعدادی از نمایندگان مجلس از تهران عازم اهواز بود، هواپیمای حامل آنها مورد تهاجم دو جنگنده‏عراقی قرارگرفت و در نزدیکی اهواز سقوط کرد. پیکر پاک شهید محلاتی پس از تشییعی با شکوه در حرم حضرت معصومه به‏خاک سپرده شد.

 

چگونگی شهادت

روز اول اسفند ۱۳۶۴، ساعت ۳۰:۱۲ دقیقه ظهر، هواپیمای «فرندشیپ‌» متعلق به شرکت هواپیمایی آسمان هنگامی که از تهران به مقصد اهواز در حرکت بود، در آسمان اهواز هدف دو موشک هوا به هوای جنگنده‌های عراقی قرار گرفت و در منطقه «وین‌» در ۲۵ کیلومتری شمال اهواز سقوط کرد. در این واقعه دلخراش شهید محلاتی به همراه بیش از چهل نفر از روحانیون‌، نمایندگان مجلس و مسئولان فرهنگی کشور به شهادت رسیدند.

 

شهید محلاتی از منظر امام و رهبری

امام خمینی(ره) در پیامی به مناسبت شهادت حجهالاسلام والمسلمین محلاتی فرمودند:

حجهالاسلام حاج شیخ فضل‌الله محلاتی، شهید عزیز را که من و شما او را می‌شناسیم، عمر خود را در راه اسلام و انقلاب صرف کرد و باید گفت از چهره‌های درخشان انقلاب بود و در این راه که راه خداوند است، تحمل سختی‌ها نمود و رنج‌ها کشید و با قامت استوار ایستادگی کرد.

مقام معظم رهبری نیز در خصوص این شهید والامقام می‌فرمایند:

در مرحوم آقای محلاتی یک خصوصیت وجود داشت که آن خصوصیت برای عناصر انقلابی خیلی مهم است و آن خصلت سازش‌ناپذیری و مبارزه‌گری و غیرت دینی و آمادگی برای فداکاری و تلاش… .

… همه کارهایی که احتیاج به یک پیگیری مداوم و خستگی ناپذیر داشت از دست شهید محلاتی بر می‌آمد. هیچ‌کس دیگر این نشاط و این تحرک را نداشت،… من تا الان هیچ فردی را ندیدم که در مبارزات عمومی آن‌جور سازش‌ناپذیر و خستگی ناپذیر باشد، در کار جمعی زود آشنا و زود آشتی و سهل‌المعونه باشد، آن آدمی که آن جور در مقابل دشمن سازش‌ناپذیر بود و مبارزه را به‌هیچ‌وجه ترک نمی‌کرد، به دوستان که می‌رسید یک آدم سازش‌پذیر و رام و بدون لجاجتی مشاهده می‌شد، چه دوران پیش از انقلاب، چه دوران بعد از انقلاب. چهره ایشان اجمالاً چهره یک مبارز خستگی‌ناپذیر، صمیمی و مخلصی است که وقتی او نباشد جای او را به آسانی نمی‌شود پر کرد.

 

پرواز سرخ

شهید محلاتی در دوران جنگ تحمیلی مرتباً بین تهران و جبهه رفت و آمد داشت و شاید کمتر کسی را بتوان از میان روحانیون پیدا کرد که به اندازه ایشان به جبهه رفته باشد. بیشتر عملیات‌ها در جبهه حضور داشت‌. با رفتن به خطوط مقدم جبهه رزمندگان اسلام را دلگرم می‌نمود. هرگاه به ایشان گوشزد می‌شد که امام حضور مسئولان عالی‌رتبه نظام را در خطوط مقدم ممنوع نموده است، می‌گفت: من با دیگران فرق دارم‌، من نماینده امام در سپاه هستم و باید به خط مقدم بروم و به جوانان‌، مردم و رزمنده‌ها روحیه بدهم‌. هنگامی که از ایشان دعوت کرده بودند که به حج برود، گفته بود: الآن منا و عرفات و صفا بیابان‌های جبهه است‌. بچه‌های مردم مثل گل پرپر می‌شوند، چرا بروم مکه‌، اینجا ثوابش بیشتر است‌.

پس از شهادت شهید مطهری خیلی گریه می‌کرد و اظهار می‌داشت ما سعادت نداریم‌، کاش ما هم به شهادت می‌رسیدیم‌، آقای مطهری از همه موفق‌تر بود و زودتر شهید شد. از آن‌جا که همیشه محاسنش را خضاب می‌نمود، یک بار که به علت فاصله افتادن‌، سفیدی محاسنش نمایان شده بود، دوستانش به مزاح به ایشان گفتند: حاج‌آقا کم‌کم پیری‌ات از آن زیر پیدا شده است‌. بهتر است محاسنت را خضاب کنی‌. در جواب گفت: دعا کنید که محاسن من به خون سرم خضاب شود.

 

منابع

صحیفه نور

راسخون

پایگاه اطلاع رسانی حوزه

مجله افق حوزه