تحمیل ولایتعهدی به حضرت امام رضا(ع) و …

به گزارش بقاع خبر : قرآن کریم تاریخ را عبرت خرمندان قلمداد نموده ” لقد کان فی ق صصهم عبره لاول ی الالباب . – به راستی در سرگذشت آنان برای خردمندان عبرتی است . (سوره مبارکه یوسف، آیه ۱۱۰ ) حضرت علی(ع) در وصیتی به امام حسن(ع) :” تاریخ را مطالعه کن و در اخبار ملت ها و تحولاتی که برای جامعه ها پیش آمده است، فکر کن تا مانند چشمی باشی که از اول تا آخر دنیا، آن را مطالعه و مشاهده کرده است.” (نهج البلاغه – نامه ۳۱( .  محققان و پژوهشگران در خصوص فوائد مطالعه تاریخ: به مولفه های نظیر ، عبرت آموزی از گذشته به عنوان چراغ راه آینده ؛ آشنایی با میراث گذشتگان ؛  شناخت علل عظمت و انحطاط جوامع ؛علم به قوانین و سنن حاکم بر زندگی ؛ آشنایی با روح ملت ها و آشنائی با عوامل پیش برنده تاریخ اشاره نموده اند .از این رو پایگاه خبری امام زادگان و بقاع متبرکه – بقاع خبر- هر روز به مواردی از وقایع و رخ دادهای تاریخی اشاره می کند

۱- تحمیل ولایتعهدی به حضرت امام رضا(ع) توسط مأمون عباسی(۲۰۱ ق

دشمنی خاندان اُمَوی و عباسی با اهل‏بیت از دیرباز وجود داشت. هر کدام از این خاندان جور به نوبه‏ی خود آزار و اذیت فراوانی به اهل بیت و آل علی(ع) روا داشتند و حتی از به شهادت رساندن امام معصوم ابا نمی‏کردند. وقتی مامون بر مسند قدرت نشست، از نفوذ امام رضا(ع) در میان مردم آگاه بود و چون می‏خواست هم امام را تحت نظر داشته باشد و هم خود را فردی دوستدار اهل بیت نشان دهد تا اقبال عمومی را به خود جلب کند، دستور داد تا امام رضا(ع) را از مدینه به خراسان آوردند و با اصرار فراوان ولایتعهدی خود را به امام، واگذار کرد. سرانجام روز دوشنبه هفتم ماه رمضان سال ۲۰۱ ق، منشور ولایتعهدی به خط مأمون نگاشته شد و در پشت همان ورقه، حضرت علی ابن موسی الرضا(ع) نیز با ذکر مقدمه‏ای پر از اشاره و ایماء، قبولی خود را اعلام فرمود؛ ولی یادآوری کرد که این امر به انجام نمی‏رسد. آن‏گاه در کنار همان مکتوب، بزرگان و فرماندهان کشوری و لشکری، این عهدنامه را گواهی نمودند. از این پس به امام، الرضا من آل محمد(ص) می‏گفتند یعنی کسی که از آل محمد به وی (مامون) راضی شده است. مامون دختر خود، ام‏حبیب را به ازدواج آن حضرت درآورد و شعار عباسیان راکه لباس سیاه بود، تبدیل به شعار علویان و لباس سبز نمود. بررسی اوضاع و شرایط سیاسی زمان مأمون نشان می‏دهد که وی با یک سلسله دشواری‏ها و مشکلات سیاسی روبرو شده بود و برای رهایی از این بن‏بست‏ها تلاش می‏کرد. او سرانجام به منظور حل این مشکلات، یک سیاست چند بعدی در پیش گرفت که همان طرح ولیعهدی امام رضا(ع) بود.

۲- قتل “ناصرالدین شاه قاجار” توسط “میرزا رضا کرمانی” در شهر ری (۱۲۷۵ ش

از اوایل ماه ذیقعده سال ۱۳۱۳ ق برابر با اردیبهشت ۱۲۷۵ ش، ناصرالدین شاه، خود را برای برگزاری جشن آغاز پنجاهمین سالِ پادشاهی خویش آماده می‏کرد. قرار بود این جشن‏ها در طول یک هفته برگزار گردد. بدین مناسبت، بامداد روز یازدهم اردیبهشت ۱۲۷۵ ش که یک روز به شروع جشن‏ها بود، ناصرالدین شاه عزمِ ری کرد تا به زیارت مزار حضرت عبدالعظیم رود. در حرم حضرت عبدالعظیم(ع)، ناگاه صدای تیرِ تپانچه‏ای، سکوت را شکست و سه گلوله میرزا رضا کرمانی از یاران سید جمال الدین اسدآبادی، شاه قدرتمند قاجار را از پای درآورد. او را در جوار بقعه حضرت عبدالعظیم(ع) به خاک سپردند. قتل امیرکبیر صدراعظم کاردان و لایق ناصرالدین شاه، اعطای امتیاز تنباکو و لغو آن با حکم تحریم تنباکوی میرزای شیرازی، جدایی قطعی هرات، سرخس، نواحی اطراف رود جیحون و بخشی از سیستان و بلوچستان از ایران، اعطای امتیازات مختلف به دولت انگلیس و روسیه و افزایش نفوذ آنان در تمام امور کشور، انجام مسافرت‏های پرهزینه و خوشگذارانی‏های پر خرج و… از جمله حوادث و رویدادهای دوران سلطنت این شاه قاجار می‏باشد. به طور کلی در دوره پادشاهی او، نفوذ و مداخله بیگانگان در امور ایران، بیش از پیش افزایش یافت. با قتل ناصر الدین شاه، چهارمین شاه از سلسله قاجار، یک دوره تاریک پنجاه ساله از تاریخ ایران به پایان رسید و زمینه برای انقلاب مشروطه هموار شد.

۳- وفات حضرت “ابوطالب” عمو و حامی بزرگ پیامبراکرم در مکّه بنا به روایتی(۱۰ بعثت

پس از وفات عبدالمطلب جد بزرگوار پیامبر اکرم(ص) ابوطالب سرپرستی آن حضرت را به عهده گرفت و در تمام مراحل، همراه برادرزاده‏ی خود بود. ابوطالب پس از بعثت پیامبر نیز از یاری حضرت محمد(ص) دست برنداشت و در مقابل مشرکان قریش می‏ایستاد. با رحلت ابوطالب، مشرکان، آزار و اذیت بیشتری به پیامبر اسلام وارد کرده و آن حضرت را تحت فشار زیادتری قرار دادند. مسأله‏ی ایمان و اسلام ابوطالب از دیر زمان میان شیعه و اهل سنت مورد اختلاف بوده است. این مسأله کم کم به صورت حادی در آمده، صورت کلامی، عقیدتی و سیاسی به خود گرفت. علمای شیعه با تکیه به روایات امامان و نیز اشعاری که از ابوطالب به جای مانده، حکم به مسلمان بودن او داده‏اند و در این‏باره رساله‏ها نگاشته‏اند که یکی از آن‏ها، کتابِ ایمان ابیطالب اثر شیخ مفید می‏باشد.

۴- شهادت روحانی مجاهد آیت‏اللَّه “سید حسن شیرازی” توسط مزدوران استکبار جهانی (۱۳۵۹ ش

آیت‏اللَّه سید حسن حسینی شیرازی در سال ۱۳۱۴ ش (۱۳۵۴ ق) در خاندان علم و فضیلت و تقوا در نجف اشرف به دنیا آمد. پدرش آیت‏اللَّه میرزا مهدی شیرازی از علما و فقهای حوزه علمیه نجف و کربلا به شمار می‏رفت. سید حسن مقدمات و سطوح علوم حوزوی را در کربلا فراگرفت و در درس خارج پدرش و نیز آیت‏اللَّه سید محمد هادی میلانی حاضر شد و از محضر آیت‏اللَّه شیخ محمدرضا اصفهانی در فلسفه و علوم عقلی بهره گرفت. وی در این هنگام بر ضد رژیم بعث عراق وارد فعالیت‏های سیاسی شد و در این مسیر رنج‏های بی‏شماری را به جان خرید. این روحانی مجاهد پس از مدتی به سبب فعالیت‏های وسیع سیاسی و اجتماعی مجبور به ترک عراق و اقامت در سوریه و لبنان گردید و در آن حال هم به فعالیت‏های خود ادامه داد. تأسیس حوزه علمیه لبنان، تأسیس جمعیت جَماعهُ العُلما و حوزه علمیه زینبیه در سوریه از جمله اقدامات وی در این زمان بود. همچنین ایشان در جریان مناظره و گفتگو با بزرگان و دانشمندان سوری، موفق به هدایت آنان در مسیر اهل بیت (ع) گردید. فعالیت‏های روزافزون این مجاهد نستوه، بیش از پیش بر رژیم خونخوار بعث عراق گران آمد و زمینه از میان برداشتن ایشان را فراهم نمود. تا این که آیت‏اللَّه سید حسن شیرازی در یازدهم اردیبهشت ۱۳۵۹ برابر با شانزدهم جمادی الثانی ۱۴۰۰ به هنگام عزیمت جهت شرکت در مجلس ختم آیت‏اللَّه سید محمد باقر صدر، از سوی مزدوران استکبار جهانی در بیروت مورد هجوم وحشیانه قرار گرفت و به طرزی فجیع به شهادت رسید. پیکر خونین این مبارز مسلمان پس از انتقال به قم و پس از تشییعی باشکوه و نمازِ آیت‏اللَّه سید محمد رضا گلپایگانی در جوار حرم مطهر حضرت معصومه(س) به خاک سپرده شد.

۵- پیروزی مردم ویتنام بر امریکا و پایان جنگ ویتنام (۱۹۷۵م

با آغاز جنگ ویتنام و ورود صدها هزار نفر از تفنگ‏داران امریکایى در ویتنام شمالی، باعث به وجود آمدن گروه‏های چریکی ویت کنگ جهت مقابله با نیروهای امریکایى گردید. امریکا از ۱۹۶۴م حملات وسیعی را علیه ویتنام شمالی آغاز کرد به طوری‏که در مدت سه سال بیش از ۱۰۰ هزار حمله هوایى اجرا کرد و بیش از ۲/۵ میلیون تن بمب بر سر مردم ویتنام شمالی فرو ریخت. تنها یکی از آمار رسمی درباره تلفات این حمله‏ها، رقم ۵۰۰ هزار کشته را نشان می‏دهد. سرانجام مقاومت نیروهای ویتنام شمالی باعث تلفات سنگینی بر ارتش ویتنام جنوبی و نیروهای امریکا شد و جرالْدْ فورْدْ رئیس جمهور وقت امریکا دستور خروج بیش از ۲۰۰ هزار تن از سربازان خود را از ویتنام صادر کرد و دو ویتنام با هم متحد شدند. این جنگ نیز هم‏چون جنگ دو کره به تحریک و پشتیبانی امریکا و شوروی به وقوع پیوست.

کلمات کلیدی

تاریخ ، امام رضا(ع) ، آمریکا ، ویتنام ، ابوطالب ، میرزا رضا کرمانی ، ناصرالدین شاه