ماجرای ساخت مسجدجمکران/ نماز مسجد جمکران

«شب سه شنبه، ۱۷ ماه مبارک رمضان سال ۳۹۳ق جماعتی از مردم به در خانه من آمده و مرا از خواب بیدار کردند و گفتند: امام زمان شما را به حضور طلبیده است. آنها مرا به محلی که اکنون مسجد جمکران است آوردند، امام(عج) مرا با نام خودم صدا زد و فرمود:

برو به حسن مسلم که در این زمین کشاورزی می‌کند بگو: این زمین شریفی است و حق تعالی آن را از زمین‌های دیگر برگزیده است و دیگر نباید در آن کشاورزی کند. عرض کردم: مولای من لازم است دلیل و نشانه‌ای داشته باشم و گرنه مردم حرف مرا قبول نمی‌کنند، حضرت فرمود:

تو برو و آن رسالت را انجام بده، ما نشانه‌هایی برای آن قرار می‌دهیم و همچنین به سید ابوالحسن (یکی از علمای قم) بگو در این زمین مسجدی بنا نماید. بزی هم در گله جعفر کاشانی است، آنرا خریداری کن و بدین مکان آور و آن را بکش و بین بیماران انقاق کن، هر بیمار و مریضی که از گوشت آن بخورد، حق تعالی او را شفا می‌دهد. امام دستور نماز خاصی را نیز به من دادند.

صبح هنگام به همان مکان شب گذشته رفتم و در آنجا زنجیرهایی را دیدیم که طبق فرموده امام حدود بنای مسجد را نشان می‌داد، سپس به قم نزد سید ابوالحسن رفتم و چون به در خانه او رسیدم، خادم او گفت: آیا تو از جمکران هستی؟ به او گفتم: بلی! خادم گفت: سید از سحر در انتظار توست. سید مرا گرامی داشت و گفت:‌ ای حسن بن مثله من در خواب بودم که شخصی به من گفت:

حسن بن مثله از جمکران نزد تو می‌آید، هر چه او گوید تصدیق کن و به قول او اعتماد نما. آنگاه من ماجرای شب گذشته را برای وی تعریف کردم. با هم به سمت جمکران حرکت کردیم، گله جعفر کاشانی را دیدیم، یک بز به طرف من دوید، جعفر سوگند یاد کرد که این بز در گله من نبوده و تاکنون آنرا ندیده است، به هر حال آن بز را به محل مسجد آورده و آن را ذبح کرده و هر بیماری که از گوشت آن تناول کرد شفا یافت. پس از این ماجرا سیدابوالحسن مسجدی با سقفی از چوب در آن مکان احداث کرد.^[۷]

نماز مسجد جمکران

مطابق نقل بالا امام زمان به حسن بن مثله می‌فرماید: به مردم بگو به این مکان رغبت کنند و آن را عزیز دارند و چهار رکعت نماز در آن گزارند.

دو رکعت اول:

به نیت نماز تحیت مسجد است، در هر رکعت آن یک حمد و هفت بار سوره «قل هو الله احد» خوانده می‌شود و در رکوع و سجود هم هفت مرتبه ذکر تکرار می‌شود.

دو رکعت دوم:

به نیت دو رکعت نماز امام زمان (عج) سوره حمد را شروع و آیه «ایاک نعبد و ایاک نستعین» را صد بار تکرار می‌کند و بعد از آن بقیه سوره حمد را خوانده و سوره (قل هو الله احد) را یک بار قرائت می‌کند و به رکوع رفته و ذکر (سُبحانَ رَبّی العَظیمِ و بِحَمدِهِ) هفت مرتبه و سپس به سجود رفته و ذکر (سُبحانَ رَبّی الاَعلی و بِحَمدِهِ) را نیز هفت مرتبه تکرار می‌کند.

رکعت دوم را نیز به همین ترتیب می‌خواند، پس از سلام نماز یک بار (لا اله الا الله) گفته و به دنبال آن تسبیحات حضرت زهرا(ع)خوانده شود وبعد از آن به سجده رفته و صد بار صلوات بفرستد.