شاه میر علی ابن حمزه ( ع ) شهر شیراز

به گزارش بقاع خبر، اصل بنای بقعه شاه میر علی ابن حمزه ( ع ) متعلق به دوره دیلمیان است و گویا امیر عضد الدوله آنرا بنا کرده است وسپس در دوره تیموریان تعمیرو مرمت شده است.

در صفحه ۱۵۴ جلد دوم فارسنامه ناصری نوشته شده است که:

چون نوبت فرمانروائی فارس به امیر عضد الدوله دیلمی رسید بقعه را وسیع و گنبد رفیعی برآن قبر مبارک بساخت واین عمارت که اکنون بر قبر آن بزرگوار است از بناهای حسین علی میرزا فرمانفرماست که بعد از زلزله سال هزار و دویست وسی و نه بنا فرمود. وغاریکه آن بزرگوار در وقت ورود بجلگه شیراز منزل نموده، بعد از چندین سال باکویه در آن منزوی گشته و بنام او شهرت یافته آنرا (( غار بابا کوهی )) گویند .

درتکیه شاه میر علی بن حمزه چند نفر از پادشاهان آل بوبه مدفون شده اندکه از آنجمله است عمادالدوله، على، و رکن الدوله حسن ولی اکنون از قبور آنها اثری نیست .

حرم در وسط عمارت که در شمال صحن قرار گرفته واقع است که گنبدی بلند دارد و قبر در زیر آن ست. طرفین آن در قسمت پائین یک راهرو ویک اطاق است و در بالا در هرطرفی دو گوشواره است وطرفین بقعه دو گلدسته بزرگ بنا شده است. در صحن چهار سرو کهن روئیده واکنون سبز و خرم است. از قراریکه مرحوم فرصت الدوله درکتاب آثار عجم نوشته است وقتی (( سید مراد خان زند))  ودفعه ای (( محمد زکی خان )) ودر دوره (( قاجاریه )) طهماسب میرزا (( مؤیدالدوله)) در سال ۱۲۳۴ه.ق آنرا مرمت کرده اند.

در این بقعه سه اثرهنری و بسیار ارزنده وجود دارد: یکی محجر چوبی خاتم کاری بسیار عالی است که بر روی قبر قرار دارد و شاهکار صنعت بشمار میرود. دوم سنگی است بطول قریب ۳ متر وعرض ۸۰ سانتیمترکه بربالای در ورودی بصحن نصب است وابراهیم سلطان فرزند شاهرخ تیموری باقلمی درشت وخط ثلث عالی این حدیث را بر روی آن نوشته و بعدا اطراف آنرا خالی کرده اند بطوریکه خط مزبور برجسته مانده است:

((قیل لابراهیم بما اتخذک ال له خلیلا – قال ماتغدیت وما تعشیت الأمع الضیف کتبه ابراهیم سلطانه. )) سوم درب چوبی صحن است که سلطان ابراهیم روی آن کتیبهایی نوشته است.

انتهای پیام/ح