شیخ علامه عبدالنبی نوری در منظر بزرگان

به گزارش بقاع خبر، از آیت الله نورى به عنوان حکیمى دانشمند، عالمى فقیه، محقق اصولى و مجتهدى جامع علوم یاد کرده اند:

علامه شعرانى و آیت الله محمد تقى آملى او را مرجع تقلید، عالمى بزرگ و توانمند در حکمت، فلسفه، فقه و کلام و به لحاظ دانش، اندیشه و اخلاق برتر از دیگر علماى معاصر در تهران دانسته اند.
آقا بزرگ تهرانی او را نابغه اى در عرضه فقه و اصول، مسلط به علوم عقلى و نقلى و دانشمندى سترگ مى داند.
آیت الله مرعشى نجفى مى گوید: «از برخى معاصرین خود افقه و اعلم بود، علاوه بر مقام علمى و فقهى بسیار باظرافت و خوش، سخن مى گفت و منبرى جامع، جالب و گیر او مؤثر داشت…».
شهید مطهرى مى نویسد: «حاج شیخ عبدالنبى نورى جامع معقول و منقول بوده است. در جامعیت، حضور ذهن و نیز در تقوا در زمان خودش مشهور بوده است.»
محمدحسن خان اعتمادالسلطنه مى نویسد: «از فضلاى شاگردان میرزاى شیرازى است. در کتب مقدمات به تخصیص شرح مطّول بر تلخیص تبحرى فوق العاده دارد. این زمان در تهران امامت جماعت و درجه قابل توجهى از شهرت بهم رسانیده، وثاقث و عدالتش قابل توصیف نمى باشد. همه روزه در فقه و اصول مجلس درس منعقد مى سازد و به تحقیقات عالیه مى پردازد.»
وفات
مرحوم شیخ عبدالنبى نورى در ۲۰ محرم الحرام سال ۱۳۴۳هـ.ق (تیر ماه ۱۳۰۳هـ .ش) دار فانى را وداع گفت و پیکر مطهرش در حرم حضرت عبدالعظیم حسنی علیه السلام در شهر ری به خاک سپرده شد.
آیت الله مدرس هم در مجلس ختم ایشان شرکت که مردم او را روی دست بلند کردند
. و شعارهای حمایت آمیز سر دادند

و حتی رضاخان هم شرکت کرد که برعکس ظاهراً با استقبال مردم روبرو نشد.