درگذشت شاعر اهل بیت استاد سید رضا حسینی

شناسه خبر: 27430
تاریخ و زمان ارسال: ۱۶ تیر ۱۳۹۹ ساعت ۱۰:۳۹
نویسنده: تحریریه بقاع خبر

به گزارش بقاع خبر ، استاد سیدرضا حسینی مُلَقَّب به سعدی زمان در سال ۱۲۸۹ ش در آذربایجان به دنیا آمد و پس از تکمیل تحصیلات مقدماتی و کسب علم در محضر استادان زمان، در شمار فضلای سرشناس قرار گرفت.

وی علاوه بر تبحر در ادبیات فارسی و ترکی و عربی، به تحصیل علوم متداول، توجه عمیق نشان داد و توانست در کلام، منطق، تاریخ، حدیث، فقه، تفسیر قرآن و حقوق و عرفان، اطلاعات وسیعی به دست آورد.

سیدرضا از ابتدای تحصیل، قریحه شاعریش شکوفا شد و از چهارده سالگی زبان به شعر گشود. هنوز جوان بود که نامش بر زبان‏ها افتاد و به جهت خلوص نیت و دلبستگی شدیدی که به خاندان عصمت و طهارت داشت، قریحه و قلمش را در زمینه نشر فضایل و مناقب و مراثی آن بزرگواران به کارگرفت.

وی در آن زمان با انتشار مجموعه شعری‏اش در این زمینه، تحسین و تمجید علما و استادان نامدار شعر و ادب را برانگیخت و شهرتش آذربایجان را فرا گرفت.

استاد حسینی یکی از درخشان‏ترین چهره‏های ادبیاتِ مرثیه ترکی آذری است و با ظهور وی در این عرصه، تحولی چشمگیر در روند عادی نوحه سرایی و مدیحه‏پردازی زبانِ اسلامی پدید آمد.

استاد حسینی سرگذشت و مصائب خاندان بزرگوار رسالت و ولایت را از مآخذ معتبر اسلامی، اعم از شیعه و سنّی استخراج می‏کرد و آنها را با زبانی شاعرانه و آمیزه‏ای از حماسه و عاطفه بیان می‏نمود و اشعاری گیرا و دلنشین می‏سرود.

وی سعی داشت با استفاده از منابع معتبر، مرثیه‏های رسا و دور از آمیختگی به تحریف و خرافات به وجود آوَرَد که تلاش او باعث ایجاد جریانی اصلاح‏گرا در عرصه ادبیات و شعر مذهبی آذربایجان گردید.

از این شاعر متعهد، آثار ادبی متعددی بر جای مانده که لمعات حسینی، نجوم درخشان، بهار بی‏خزان و آثار الحسینی در ۲ جلد از آن جمله‏اند.

استاد سید رضا حسینی به وارستگی زیست تا آن که در تیرماه ۱۳۶۵ ش در ۷۶ سالگی درگذشت و در حرم حضرت عبدالعظیم دفن شد .

سرشک مخدّرات

بستند چون به عترت «ختمی ‌مآب»، آب

رفت از زمین به اوج فلک، بانگ آب، آب

در حیرتم که خاک نشد از چه ناپدید؟

روزی که خواست زاده‌ی «اُمّ‌ الکتاب»، آب

سید رضا حسینی

اسب اجل

امین وحی بر آن تشنه، گر رکاب نگیرد

قرار در لب کوثر، ابوتراب نگیرد

برادری که به اسب اجل کنند، سوارش