معجزات و کرامات پیامبران (ص)

به گزارش بقاع خبر ؛ کارهای خارق العاده بسیاری به دست پیامبر ان الهی و پیامبر اکرم (ص ) انجام شده است .  برخی برای تأیید آن حضرت رخ داده که برخی از آنها معجزه اصطلاحی و برای اثبات نبوّت حضرت بوده است; مانند: قرآن کریم، شقّ القمر، شهادت حیوانات به نبوّت ایشان، تسبیح سنگ ریزه در دست حضرت و خبر از مسموم بودن غذا با علم غیب.

برخی دیگر از این امور نه برای اثبات نبوّت، بلکه به عنوان کرامات حضرت رخ داده است; مانند: معراج، تصرف در ادراک دیگران، انداختن رعب در دل دشمنان و آرامش در دل مؤمنان، یاری شدن با سپاه غیبی، فزونی بخشیدن به غذا، چاق و پر شیر کردن گوسفند، شفا دادن امراض، اخبار از غیب، آگاهی از ضمیر افراد و اسامی و اوصاف اشیا بدون دیدن آنها، خبر از گم شدگان و آگاهی به زبان و حالات حیوانات.

قسم سوم کارهای خارق العاده پیش از بعثت ایشان و برای ایجاد زمینه برای بعثت بوده که «ارهاص» نام دارد; مانند: حرکت ابر بالای سر حضرت برای سایه افکندن بر ایشان. این مقال نیم نگاهی به معجزات و کرامات آن حضرت دارد.

معجزات در تاریخ
توجه به معجزه، به زمان صدور معجزات به دست پیامبران الهی(علیهم السلام) باز می گردد. طبق بیان قرآن کریم، مردم از مدعیان نبوّت، نشانه خدایی می خواستند: گفتند: شما جز بشری مثل ما نیستید. می خواهید ما را از آنچه پدرانمان می پرستیدند، باز دارید؟ پس برای ما حجتی بیاورید. (ابراهیم: ۱۰)
دانشمندان علوم ادیان الهی نیز از دیرباز، با نگاه های گوناگون، در باب معجزه تحقیق داشته اند.
۱- «معجزه» اسم فاعلِ باب افعال از «عجز» (ضعف و ناتوانی )

۲-  به معنای ناتوان کننده، در سه اصطلاح به کار می رود:
الف. در اصطلاح عام، هر کار خارق العاده ای است که به اتّکای قدرت خداوند انجام گیرد.
ب. در اصطلاح خاص، هر کار خارق العاده ای است که به اتّکای قدرت خداوند و برای اثبات مقامی الهی (نبوّت یا امامت) انجام گیرد.
ج. در اصطلاح اخص، چیزی است که پیامبر به عنوان دلیل نبوّت خود ارائه می دهد۴ که عبارت است از: کار خارق العاده ای که با عنایت ویژه خداوند۵ به دست مدعی نبوّت، برای اثبات صدق مدعای خویش انجام می گیرد و همراه با تحدّی۶ و مطابق مدعای مدّعی نبوّت است.
۲-  قرآن کریم واژه «معجزه» را به کار نبرده است۷ و از معجزات پیامبران با واژگان دیگر یاد می کند که بر خلاف واژه «معجزه» دارای ارزش معرفتی اند; مانند: «آیه،۸ سوره بینه»،۹ برهان»،۱۰ سلطان».

منبع : مجله معرفت ۱۳۸۵ شماره ۱۰۸ با تلخیص ، اضافات و ویرایش