پوشش رسانه ای ظرفیت های هویتی و فرهنگی روستای راشک

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی امامزادگان و بقاع متبرکه به نقل از شبکه اطلاع رسانی راه دانا؛ به نقل از رفتارنیوز، به پوشش رسانه ای ظرفیت های هویتی و فرهنگی روستای راشک از توابع بخش سرنی توکهور- هشتبندی شهرستان میناب پرداخته است.

روستای راشک در زمانی نه چندان دور پایتخت سرنی بوده و این شاخصه را بخاطر جاذبه های مختلف گردشگری، از جمله وجود جنگل و مراتع سرسبز، رودخانه، درختانی سرسبز مانند گز، کرت، کهور، کنار، باغ های بزرگ که هنوز که هنوز آثاری از بوته ها و نخیلات آنان که بخاطر این دو دهه خشکسالی و بعلت برداشت بی رویه آب با حفر چاه در منطقه هشتبندی، باقی مانده وجود دارد.

مردم راشک شیعه دوازده امامی می‌باشند و در حال حاضر با صبر و کوشش فراوانی که دارند به واسطه کشاورزی، دامداری اجازه نداده اند این منطقه خالی از سکنه گردد و توانسته اند در سال ۹۵ به آمار سکنه خود بیفزایند و به بیش از ۵۴ سکنه برسند موضوعی که سنوات گذشته نبوده است، در بخش کشاورزی محصولاتی چون گوجه، خیارسبز، لوبیا سبز، فلفل و… از جمله اشتغال اکثر مردم و از این طریق ارتزاق دارند.

پایتخت سال های نه چندان دور سرنی در حال حاضر به خاطر وجود چاه های بی رویه در منطقه هشتبندی و وجود سال های بی باران جاذبه های گردشگری خود را مثل اولیه ندارد خبری از غرش آب در رودخانه نمی‌شنود، راشک دارای مردمی همراه با نظام ولایت می‌باشد مسئولین از حیاء آنان در تحمل سختیها حسن استفاده نمایند.

روستای راشک که از سالهای اولیه خشکسالی برخی مردمانش به چاه غربال، هشتبندی و حتی کیش نقل مکان کرده بودند از شمال به سمت پریان و از جنوب و جنوب غربی به هلاوان و پانبان جنوب شرقی به قلمان عبدالله (جمو)، برنزلی ،کلات رستم ،باغک و روستاهایی که در حاشیه رودخانه بوده اند همسایه است، مطرح کردن الحمدالله دارد دارای شورا و دهیاری می شود .

روستای راشک فرهنگ کمک، همکاری و همدلی مردم با همدیگر را عین بسیاری از مردم محلات جنوب در کشور ایران اسلامیمان دارد و به حدی این حس دوستی و کمک و مددیار هم بودن برجسته است که گروه ما در یک روز که در محله آنان بود شیفته حسن رفتار و برخورد همگانی مردم با محبت راشک شده است.

خبرنگار رفتارنیوز، به همراه جهادگران رسانه میناب وقتی عازم آن منطقه دور افتاده شدند فکر نمی کردند با چنین صحنه هایی از عشق و ارادت مردمی نثارشان گردد، خبرنگاران و جهادگران میناب می‌خواستند سرویس حمام و سرویس بهداشتی یک مدد جو از کمیته امداد و بهزیستی را که با هماهنگی بسیج سازندگی میناب امکاناتش را فراهم نموده بودند احیاء کنند.

جالب اینجا بود که روستا در وضعیت داشتن آب شرب دارای مشکل بود و مکانی که گروه می‌خواستند کار کنند نیاز به آب داشت، مردم روستا از صبح تا شب آب خود را بستند تا آب به منزل زینب مینی سرشت که عضو کمیته امداد بود برسد و گروه کار خود را به سرانجام برسانند.

بسیاری از مسئولین روستا از جمله شورای محترم که در پیشینه فرهنگی ایشان همین بس که مداح، موذن، قاری و استاد قرآن هم بود در کمال دلسوزی همراهمان شد، آن هم از صبح تا شب حواسشان به ما بود که چیزی کم و کسر نداشته باشیم بارها به ما سرکشی کرد، بخشدار بخش توکهور هم آمده بود، فرمانده حوزه بسیج سندرک هم با هیاتی آمد خلاصه بسیاری از مشکلات این خانواده با حضور این افراد در منزل آنان مرتفع شد.

خبرنگاران ما توانسته بود با حضور خود فضای صمیمی را ایجاد نماید البته رایزنی نیز در جهت نوسازی مسجد با بسیج سازندگی و پیگیر خیر شد که بسیج سازندگی برای یک مسجد که زیر بنای ۱۲۰متر باشد قول ۳۰ میلیون داد و گفت اگر خیری باشد که ۴۰ میلیون بگذارد ما با گروه جهادی این امر را به پایان می رسانیم .

راشک دارای مردمی شاکر بود هر چند در ابتدایی ترین امکانات گذر زندگی می‌کردند اگر برخی از ما ها در شهر باشیم و چنین وضعیتی در توزیع آب و برق داشته باشیم دادمان گوش زمین و زمان را کر می‌کند.

مردم به همین امکانات کم نیز راضی بودند و توانسته بودن خروج از روستا را به کمترین تعداد برسانند، آنان از نگاه انقلاب و توجه به زیر ساخت های عمرانی، زیر سازی ،برق رسانی، آبرسانی، احداث مدرسه، تقویت امور فرهنگی و بهداشتی تشکر کردن از نظام را در هر زمان و به هر بهانه ای بر زبان داشتند.

توجه هر چند کم اما مردم می‌گفتند انقلاب باعث شده چهره روستاها با همه مشکلات که واقعا جا دارد به آن پرداخته شود عوض شده است، اما راشک  و مردم  ولایت مدار آن راضی هستند و همچنان با وجود مشکلات در زمینه دامداری، کشاورزی، صنایع دستی که توسط زنان این منطقه صورت می‌پذیرد سرپا است، مسئولین کجای کارند.

مردم می‌دانند امکان سرمایه گذاری کشاورزی ندارند لیکن مسئولین با تقویت خانوارهایی که تبهور صنایع دستی دارند و تشکیل صندوق خرد زنان می تواند کمک کننده پیشرانی رو به جلو بیشتر آنان باشند.

مردم خواهان یک خانه قرآن، کتابخانه روستایی مسجدی نوساز که مرکز تجمعات مذهبی و فرهنگی ورزشی باشد بودند که یکی از ساکنان روستا به نام حسین می‌گفت دست ما خالی و خرما بر نخل است.

از ویژگی دیگر مردم راشک مردمی بودند که به آموزش و پرورش  فرزندان توجه ویژه ای دارند و دوست دارند آنان درس بخوانند البته یک مدرسه ابتدایی هم  داشتند از وجود یک معلم خوب بومی از منطقه خودشان جهت تدریس بچه هایشان نیز بسیار خرسند بودند.

به مسائل فرهنگی و هویت دهی اسلامی خود توجه داشتند، مردم راشک برای اکثر مناسبت ها برنامه و جشن می‌گیرند، عین همه ما شهرنشین ها، می‌توان چنین مطرح نمود که بسیاری از برنامه های آنان از مراسمات ما نیز با محتوا تر و جذابتر برگزار می‌گردد.

نخبه علمی هم دارند، نخبه حقوقی وکیل مجتبی شهدوستی هم  متعلق به روستا آنان است که نامش را به نیکی می‌بردند و خانواده ای که ما مهمان آنان بودیم به همراه گروه جهادی، رسانه میناب جزء خانواده شهید هم بودند.

شهید اکبر حسین پور از شهدای ایرباس، شهید قاسم میرشکاری که در دفاع مقدس به مقام رفیع شهادت نائل آمده بود و هنوز جزء شهداء  گمنام است از نزدیکان این خانواده بودند.